“One” adlı şarkı Metallica’nın 1988 yılında çıkardığı 4.ablümleri olan “…And Justice For All”un Grammy ödüllü şarkısıdır. James Hetfield 1971 yapımı “Johnny Got His Gun” adlı filmden çok etkilenip bu şarkıyı yazar. Ayrıca şarkılarında klip karşıtı olan grup ilk kliplerini bu şarkı ile çeker ve filmdeki sahneleri kullanmak için filmin teliflerini satın alırlar

Hikaye kısaca şudur;
Johnny adında bir genç sevgilisini geride bırakıp Birinci Dünya Savaşına katılır. Bir gece cephede kaybolan Johnny bir bombanın açtığı çukura girer çünkü bir inanışa göre bir bombanın düştüğü yere bir daha bomba düşmez. Ancak işler beklendiği gibi olmaz Johnny’nin üzerine bomba düşer ve hastaneye kaldırılır. Başlarda ne olduğunu anlamayan Johnny uyuduğunu ve rüyada olduğunu düşünür ta ki doktorlar dikişlerini sökene kadar Johnny kollarını ve bacaklarını kaybettiğini anlar daha da kötüsü görme, konuşma ve duyma yetilerini de kaybetmiştir. Johnny artık nefes alan bir et parçasından başka bir şey değildir.

‘’Uyuyor muyum ya da uyanık mıyım bunu bile anlamıyorken rüya ile gerçek nasıl anlatılabilir? ‘’

Vücuduna vuran güneşin ısı ile günleri sayar, insanlar yürüyünce oluşan titreşimden odada birinin olduğunu anlar. Bir nevi telepati yolu ile rüyasında çeşitli kişilerle konuşan Johnny bir gün rüyasında babası ile konuşurken babası ona küçükken öğrettiği mors alfabesini hatırlatır.

Başını yastığa vurarak insanlarla mors alfabesi ile iletişime
geçmeye çalışır. Doktorlar ne olduğunu anlamaz ve spazm geçirdiğini düşünürler. Bir gün onu ziyarete gelen komutanın yanındaki asker mors alfabesi ile iletişime geçtiğini anlamıştır. Johnny şu cümleyi tekrar etmektedir “S-O-S-K-I-L-L-M-E” (Yardım edin, beni öldürün) fakat general bunun imkansız olduğunu söyler ve Johnny’nin ölmesine izin vermez.

“Yardım etmeleri için hayırdım ama kimse bana yardım etmedi.”

Johnny’nin durumuna çok üzülen hemşire onu öldürmeye çalışır ancak askerler tarafından farkedilir ve hemşire uzaklaştırılır. Johnny bir karanlık odaya götürüp kapıları kapatırlar acıya mahkum bırakılır.

“İçimden çığlık atsam da kimsenin dikkatini çekmiyor. Eğer kollarım olsaydı, kendimi öldürürdüm. Bacaklarım olsaydı buradan kaçardım. Eğer sesim olsaydı kendimle bir dost gibi konuşurdum.’’